Opis drogi Sprężyna VII- na Mnichu

Sprężyna VII- na Mnichu – droga, która przyciąga uwagę z kilku powodów: jest trudniejsza z kilku Sprężyn w Tatrach, również jest jedna z łatwiejszych dróg, która prowadzi całkiem po pięknej wschodniej ścianę Mnicha. Składa się z czterech wyciągów, z których tylko jeden jest z kategorią VII- tylko w jednym miejscu na przewieszce. Ale według mojej skromnej opinii to właśnie ten element dodaje drodze niezapomniany smak razem z trzecim wyciągiem. Trzeci wyciąg prowadzi piękną rysą, która jest jednym z najbardziej malowniczych elementów trasy.

Krótki filmik z tego wyjazdu:

Oryginalny wariant prowadził zygzakiem pólkami mocno w lewo i z powrotem do linii drogi w prawo.

Pierwszy wyciąg VI+ (wariantem prosto do góry, około 20 m)

Dużo osób radzi iść prosto do góry, jak na mnie wygląda logicznie i pasuje do linii. Wtedy trafiamy na kategorie za 6, gdzie spotkamy ładne wspinanie po czujnych ryskach. Do tego jest dobrze obity – więc pozwala spokojnie się rozgrzać. Co przydaje się dlatego, że kluczowym ruch jest od razu nad stanem.

Drugi wyciąg, VII-, około 20 m

Na drugim wyciągu od razu trafiamy na okap, który i jest wyceniany na kategorie VII-, po tym mamy jeszcze parę metrów ciągu w wąskiej rysie (VI+) i czujny trawers w prawo. Dalej już łatwym terenem do stanu. Pierwsza część z trudnościami obita, ewentualnie można coś dołożyć wyżej w łatwym terenie (IV)

Trzeci wyciąg, V+, około 30 m

W naszej wspólnej ocenie jest najładniejszym.

Od stanu mocno w lewo (V+) i trzeba podejść parę metrów do góry łatwym terenem do zacięcia z rysą. Jak staniemy u podstawy rysy, można złapać chwile odpoczynku. Niby rysa nie jest ciężka (V+) jednak z osadzaniem własnych przelotów wybiera siły. Spit po lewej, który widziałem na starych zdjęciach, jest usunięty, podejrzewam, dlatego że rysa oferuje wspaniała asekuracje na frendach.

Po dojściu rysą do połogu idziemy wprawo gdzie mamy po szerokiej rysie (Camalot N2-3) wejść nad okapem i stąd do góry.

Czwarty wyciąg, VI, około 30 m

Podchodzimy rysą z trawkami pod przewieszkę z kont mamy pójść trawersem w lewo, to jest jedyne trudniejsze miejsce (VI), ale wredne. Relatywnie dobry chwyt jest daleko na lewo, poza tym, jak robiliśmy tą drogę pod okapem było niespodziewanie mokro.

Zejście

Wychodzimy przy starcie „Drogi przez płytę”, z tego miejsca pieszo lub ewentualnie jeden krótki zjazd do przełęczy.